top of page

Rel tussen Spanje en Argentinië lijkt vooral voor binnenlands gebruik bedoeld

Alain Grootaers

De Argentijnse president Milei(links) en de Spaanse premier Sanchez hebben de bokshandschoenen aangetrokken

Het lijkt in de politiek wel een wet van Meden en Perzen: als het in het binnenland niet zo lekker loopt, dan is het altijd handig om een buitenlandse vijand te zoeken, om de bevolking alsnog achter je te krijgen. Dat gebeurde ook vorige week weer in Spanje, waar de Argentijnse president Milei te gast was op een congres van het radicaal rechtse Vox. Het botert al een tijd niet tussen Milei en de Spaanse premier Sanchez.   De expliciete steun van Pedro Sánchez voor Sergio Massa, de socialistische tegenstander van Milei tijdens de campagne voor de Argentijnse verkiezingen in oktober vorig jaar was al een voorbode dat de betrekkingen tussen Javier Milei, als hij zou winnen, en de linkse coalitie onder leiding van Sánchez niet de meest broederlijke zouden zijn.

Niemand had zich echter het woelige water kunnen voorstellen waarin de bilaterale relaties intussen verzeild zijn geraakt.

Twee weken geleden was het de Spaanse minister van Transport, Oscar Puente, die een publiek van studenten vertelde dat hij Javier Milei had gezien in een televisie-interview waarin hij "substanties" had gebruikt.

Alle hens aan dek bij het kabinet van president Milei die "laster en eerroof “ gilden en de minister van Binnenlandse Zaken, Guillermo Francos, vond dat Oscar Puente moest aftreden voor zijn ongelukkige uitspraken, een optie die de PP oppositie van de regering van Pedro Sánchez vanaf het begin had geëist.

Sánchez heeft zijn minister niet gestraft of tot de orde geroepen.


Vorige zondag ging Milei een stapje verder. In zijn communiqué waarin hij de uitspraken van minister Puente afwees, had hij de Spaanse premier aangeraden zich met dringender zaken bezig te houden, zoals het onderzoek naar vermeende beïnvloeding door zijn vrouw Begonia van subsidies voor de redding van luchtvaartmaatschappij Air Europa.


In zijn hartstochtelijke toespraak tegen het socialisme vergat Milei misschien om in voorwaardelijke wijs te spreken, want de aantijgingen tegen Begonia zijn nog steeds niet bewezen  geacht.


Het gevolg is dat Sanchez behoorlijk in zijn wiek is geschoten en dat hij onmiddellijk de Spaanse ambassadeur uit  Buenos Aires heeft teruggeroepen. De rel is een mooie afleiding voor de interne problemen van zowel Milei als Sanchez. De eerste kampt in Argentinië met enorme straatprotesten, geregisseerd door de vakbonden, als gevolg van zijn verregaande besparingsmaatregelen die de Argentijnse economie, na decennia van aanmodderen onder het bewind van de Peronisten, terug op het goede spoor moet krijgen. Sanchez van zijn kant worstelt in Spanje niet alleen met de zaak rond zijn vrouw Begonia, maar ook met zijn deal met de Catalanen en de Basken rond amnestie, die onder vuur ligt van de oppositie, maar ook van verschillende fracties binnen zijn eigen partij en regeringscoalitie. In de Spaans -Argentijnse relatie speelt bovendien nog altijd het historische feit dat de rijkdom van het Spaanse koningshuis voor een groot deel te danken is aan het in de 16de eeuw uit Argentinië geroofde zilver( vandaar ook  ‘argent’ in Argentina, dat van het Latijnse Argentum, zilver komt.) Ala klap op de vuurpijl staat Sanchez binnen de EU ook alleen in het erkennen van Palestina als een autonome staat, iets dat Spanje nooit gunde aan de  Catalanen. Het relletje met Milei komt dan ook als een onverwachte schat vol zilverlingen in zijn schoot gevallen, op amper twee weken voor de Europese verkiezingen.


Goud uit centraal Amerika en Zilver uit Argentinië spekten de kas van het Spaanse hof en de Katholieke kerk.

12 views0 comments

Recent Posts

See All

De gewurgde middenklasse

Mijn fysiotherapeut, Daniel, meldde me dinsdag tijdens mijn wekelijkse sessie, dat hij zijn privépraktijk gaat sluiten.  Ik kreeg een...

留言


©2021 by Alain Grootaers. 

bottom of page