ik heb 3 uitnodigingen voor u

Na mijn beroerte in januari 2023 kwam ik na drie maanden ziekenhuis terug thuis en zocht ik al snel naar manieren om de verveling te verdrijven. Ik luisterde veel naar muziek en ondernam een nostalgische reis doorheen mijn verzameling oude vinyl platen, die wonderbaarlijk genoeg een tiental verhuizingen hadden overleefd. Al luisterend naar mijn verzameling Dylan elpees begon ik op mijn laptop ook mijn foto-archief te ordenen. Ik was al sinds mijn tienerjaren een fervent fotograaf, toen nog analoog, met een eigen donkere kamer in het huis van mijn ouders, een kamertje dat ik in beslag had genomen toen de bewoner ervan, mijn broer Guy, het ouderlijke huis verliet om alleen te gaan wonen zodat hij rustig zijn industriële hoeveelheden marihuana kon roken ( het was 1979). Ik wilde fotograaf worden nadat ik de film Blow Up van regisseur Michelangelo Antonioni had gezien waarin blote madammen voorkwamen. Op de Nederlandse tv-zender liep toen ook een Teleac cursus fotografie die de geheimen van het vak bevattelijk uitlegde. Ik bestelde het handboek en treinde naar Breda omdat toen de fototoestellen in Nederland goedkoper waren. Ik kocht er mijn eerste Canon A-1 toestel en begon daarna met tweedehands spullen mijn doka in te richten. Ik had de fotografie-microbe flink te pakken, in die mate dat ik na mijn middelbare studies besloot om fotografie te gaan studeren aan de kunstacademie van Leuven. Omdat ik ruim twee jaar voorsprong in de praktijk had op mijn medestudenten verveelde ik me al snel stierlijk op de academie. Ik leerde er wél om met een technische camera te werken en om zelf te zeefdrukken, waarmee ik niet verder kwam dan inspiratieloze kopies te maken van de werken van Andy Warhol en Roy Lichtenstein. Ik hield het amper een jaar vol op de academie en besloot dat mijn nieuwsgierigheid beter zou gediend zijn als ik op de VUB Internationale Betrekkingen ging studeren. Tijdens die studies werd ik via een lezersbrief die ik schreefontdekt door Karel Anthierens, die toen net hoofdredacteur was geworden van het weekblad Panorama/De Post en op zoek was naar nieuwe journalisten, nadat zijn vorige satirisch weekblad De Zwijger was gestopt. Het was bij Karel en bij Panorama dat mijn liefde voor het betere fotowerk en humoristische teksten samen kwam.

Ik leerde er het werk kennen van de internationale groten en hoewel ik gefascineerd was door de studiofotografie van Helmut Newton, Peter Lindberg en Mario Testino en dichterbij huis kon samenwerken met Roger Dijckmans en Marc Lagrange, werd ik altijd meer aangetrokken tot de straat- en reportagefotografie in de stijl van Henri-Cartier Bresson en Robert Doisneau, omdat het minder gekunsteld leek ( Ik kwam er pas later achter dat ook zij vaak hun foto's in scène zetten, wat overigens normaal is; de beste improvisatie is immers altijd goed voorbereid, ondervond ik op een andere manier ook later bij panelprogramma's voor radio en tv).

Maar ik wijk af: Ik ordende dus thuis mijn foto-archief, dat voor een groot stuk bestond uit reisfoto's; geen vakantiekiekjes, maar eerder straatfotografie onderweg. Toen ik een ouwe verzamelpee van Leonard Cohen oplegde en naar zijn hit Anthem luisterde, trof die bekendestrofe me: "Ring the bells that still can ring, forget the perfect offering, there's a crack, a crack in everything, that's how the light gets in." Omdat ik zelf net was geconfronteerd met een ' crack' in mijn leven besloot ik ter plaatse om die 'barst' als thema te gebruiken voor een verzameling van mijn foto's. Scheuren, dus, of breuken, zowel figuurlijk als letterlijk, en ik drukte een selectie van foto's op groot formaat af, waarbij ik telkens een begeleidende tekst schreef, want één tekst zegt, als ik het spreekwoord even mag omkeren,meestal toch meer dan duizend foto's; dat is een les die de digitale fotobewerking via artificiële intelligentie me wel heeft geleerd. Mijn vrienden José en Marc van kunstencafé Estraperlo in Málaga stelden me voor om in hun ruimte een tentoonstelling te organiseren die uiteindelijk liep van kerst 2023 tot pasen 2024. Toen ik daarna in België was en in Lier de kunstgalerij van mijn jeugdvriend Peter Everaert bezocht, kwamen we op het idee om ook daar mijn foto's tentoon te stellen. Zijn galerij Artisjok is bijzonder groot met twee tentoostellingsruimtes waarin mijn verzameling foto's van 40 x60 cm zouden verzuipen en dus stelde Peter voor dat ik nog wat bevriende kunstenaars zou verzamelen rond het idee dat inmiddels was uitgebreid naar 'breuken en bruggen'. En aldus evolueerde mijn solo-expo naar een groepstentoonstelling met kunstwerken van de volgende vrienden: Jan Bosschaert (schilderijen en grafiek), zijn zoon Felix Bosschaert ( grafiek), de half Oostenrijker en half Venetiër Adalbert Gans (sculpturen van gesmolten glas), Stef Kamil Carlens (installaties), Dimitri Cools (grafiek, schilderijen en sculpturen, Hilde de Wilde (schilderijen), de Nederlander Marco de Jong (keramiek) die jammer genoeg overleed in '21, maar wiens weduwe een Belgische vriendin is die het een goed idee vond omdat kunst de barst tussen leven en dood overstijgt, en tot slot de foto's van ondergetekende.

Ik nodig u graag uit op de vernissage van Breuken en `bruggen op 29 augustus om 19.00 uur in Galerij Artisjok, Antwerpsestraat 62, Lier (vlakbij de grote markt). De tentoonstelling loopt tot 12 oktober.

BOEKVOORSTELLING

cover Beroerd

Maar dat is niet alles. Na het ordenen van mijn foto's begon ik aan het ordenen van mijn gedachten en gevoelens die zo'n beroerte met zich meebrengt. En zo ontstond er een boek, dat ik gemakkelijkheidshalve 'Beroerd' heb getiteld. Het wordt uitgegeven door Uitgeverij Pelckmans en wordt voorgesteld op 25 september, tevens in Galerij Artisjok, om 20.00 uur. Ook daar hoop ik u te mogen verwelkomen.

LEZING BRUGGE

Tot slot geef ik ook nog een lezing op 31 oktober, met diner, georganiseerd door Wouter Opdenacker in het prachtige Huidevettershuis in Brugge,waar ik word ingeleid door prof dr Mattias Desmet, klinisch psycholoog, waarvan ik hoop dat hij me niet ter plaatse krankzinnig verklaart. Het wordt een avond met eten, succulente wijnen en sprankelende conversaties, dat beloof ik. Voor meer details en reservatie: shop.ikbenaanwezig.nl/tickets/event/beroerd

Tot spoedig, hoop ik!

Alain